Verslag wedstrijden 10-11-17 november

10/11/24 - ATHENE (marathon)
11/11/24 - AALTER (halve marathon)
17/11/24 - NIJMEGEN (7 heuvelenloop)

Voorbije week ontvingen we nog enkele fraaie prestaties vanuit ons Berlare-team, maar bepaald van onze master Stefanie D’haen en kersvers ROBA-lid Jelle Leunis. Deze laatste was op 11 november van de partij op de halve marathon van Aalter, zeg maar in en rond het fameuze Poekepark, en hij werkte die meteen zegevierend af in een uitstekende 1u09’58”. Op een kleine 4km van de meet plaatste Jelle z’n ultieme demarrage, en de rest moest passen. Kortom, een dikke proficiat en woordje van welkom voor deze zonder enige twijfel nieuwe ‘versterking’ van onze ROBA-seniorsgroep.  

Wie ook weer bijzonder actief was op de weg, is onze jonge master Stefanie D’haen, die recent de zon ging opzoeken in Athene, en vervolgens nog actief was op de massaal populaire 7-heuvelenloop in het Nederlandse Nijmegen. We laten Stefanie zelf even aan het woord, wat betreft de trip naar de Griekse hoofdstad :
‘Mogen starten op een mythisch parcours als Athene dat is op zich al een beleving. Voor mij was dit geen doel op zich, maar deze kans kon ik niet laten schieten. Mijn 1ste idee om dit puur te doen als beleving en lange duurloop viel de laatste weken een beetje in het water. De conditie zat goed en met mijn HM tijd in Dordrecht van 1u22'55, mocht ik toch dromen van een mooie tijd rond de 3u in Athene. De start was vrij hectisch even slalommen tussen het volk om zo snel mogelijk een groepje te vinden in een tempo waarin ik me goed voelde. Tot km 12 ging het eigenlijk vrij vlot. Ik zat mooi in het tempo en eigenlijk zou ik zo nog uren kunnen doorgaan hebben, maar daar startte de klim naar boven die tot km 31 ging duren. Het mentale aspect is iets wat me de laatste tijd heel vaak overkomt. Ik zou moeten leren om minder op mijn horloge te kijken en meer "op gevoel" te lopen, zoals ik vroeger altijd deed. Dus vanaf dat moment verminderde mijn tempo. En kreeg ik het redelijk zwaar, maar opgeven staat niet in mijn woordenboek en die medaille die moest en zou ik hebben. Een ‘dixie stop’, jaja alweer, op km 27 kostte me 1 minuut. Vanaf km 31 ging het dus enkel naar beneden met hier en daar nog enkele pittige klimmetjes. Pure focus met als 1 doel, die mythische finish halen,  was alles waar ik aan kon denken. Ik had geen gevoel van tijd, maar ik wist wel dat ik nooit onder de 3u zou lopen. Die laatste 200m waren er teveel aan, ik wou nog een sprintje zetten voor onder de 3'05" maar de benen vonden dat het wel welletjes geweest was. Moe, maar supertevreden en gestreden zoals het een ‘Griekse warrior’ betaamt.
Dus ook in Nijmegen was Stefanie present, waar ze de 15km afwerkte in een pittige tijd van 58’58, en ondertussen vooral genoot van de super sfeer die daar jaarlijks heerst. Nu even ‘rust inbouwen’, want die 1500m op de indoorbaan zit ook weer in haar bucketlist, maar pas na overleg met haar nieuwe coach/raadgever Karen Van Proeyen.

rudy