Verslag meetings 13-14 juli

13/07/24 - St. Niklaas - Belg kamp werpers 5-kamp.
13/07/24 - Rieme - Essen
13/07/24 - Vilvoorde (‘Gouden 1500m’)
14/07/24 - Zwijndrecht - Heusden

Voorbije weekend waren op 6 verschillende meetings aubergine-atleten actief, en er zaten alweer mooie resultaten tussen. In Sint Niklaas bijvoorbeeld kwamen 118 sterke dames en heren opdagen voor het open Belgische kampioenschap werpers-5-kamp, het merendeel masters, en met daarbij een 25 koppen tellende delegatie uit Nederland. Bij de M50’ers kreeg onze uittredende Belgisch kampioen Walter De Wyngaert bijvoorbeeld 2 Noorderburen te bekampen, maar net als de 6 andere Belgische concurrenten, bleken ze niet bestand tegen de krachtexplosie van onze man uit Rillaar, die hier op zoek ging naar zijn 64° nationale titel. Tijdens de opwarming was de regen nog present boven het Waasland, maar eens de competitie van start ging bleef het zonnetje gelukkig present. Walter opende met een ‘degelijke’ 57m25 bij het hamerslingeren, en gaf de latere nummers twee en drie, Frank Mainil van ACLO (La Louvière) en Olivier De Geyter van RUSTA (Doornik) meteen een klap om de oren. Als 2° proef stond het kogelstoten gepland, en met een 12m09 wist Walter de schade enigszins te beperken tegenover de RUSTA-man (‘Royal Union Sportive Tournai Athlètisme’). Tijdens de opwarming voor het 3° werpnummer; het discuswerpen, voelde het bij Walter bijzonder goed aan, maar eens de competitie van start ging, was hij letterlijk en figuurlijk zijn juiste draai wat kwijt. Meer dan een 31m65 wist hij niet uit de schouders te schudden, meteen een kleine 7m minder dan zijn Waalse rivaal uit La Louvière. Gelukkig kon hij de kloof met het Waals duo terug optrekken bij het speerwerpen, en dat met een mooie 35m67, en op het afsluitend nummer, het gewichtwerpen, ontnam hij meteen alle illusies bij de voltallige concurrentie, door in zijn eerste worp direct een … 20m13 te laten optekenen. Dat bracht hem op een totaalsaldo van 3666p, en daarmee was de Belgische titel alweer een feit. Een vreugdesprongetje op het podium (zie foto) kon er dus wel af, zeker met de gedachte in het achterhoofd dat hij hier ook de Nederlander Brian Lesterhuis het nakijken gaf, wat toch niet de eerste de beste is, gezien zijn bronzen medaille op het vorige EK…! Knap man!

We blijven nog even in Oost-Vlaanderen, meer bepaald in Rieme, want daar zagen we ons Berlare-trio Laura De Saeger, Stefanie D’Haen en Milan De Saeger de piste van het sportcentrum Hoge Wal betreden, met als doel er een fraaie 1500m-chrono te realiseren. Alleen draaide de directe voorbereiding van Laura wat in de soep, daar zij pas laat, ze was al klaar met de opwarming, te horen kreeg dat ze als enige scholiere, samen met het enige cadetten meisje diende te lopen bij de jun-sen-masters; … alleen waren die een half uur later geprogrammeerd. Kortom geen koersomstandigheden die u zichzelf toewenst, en dat weet de verstandige Laura beter dan wie ook. Gezien de situatie was haar 5’08”22-chrono dan ook nog best oké, maar echt blij werd ze er niet van. 

Door deze abrupte aanpassing van het uurschema zat Laura dus uiteindelijk in dezelfde koers als Stefanie (zie foto), en gedurende 600m liepen ze ook in mekaars buurt. Voor onze beresterke master was het een soort conditietest, een eerste terugkeer naar de piste, na haar heupperikelen, die zelfs nog niet geheel van de baan zijn. Ze kreeg er een pittige 1° ronde (1’16”) voor de kiezen, maar panikeerde niet, en bleef de resterende 1100m mooi egaal afwerken (niet voor niets een geoefende marathonloopster…) waardoor ze zelfs meteen onder de 5’-barrière dook, 4’59”49 om precies te zijn. Onnodig te melden dat onze stijlrijk lopende 44 jarige atlete erg ‘content’ was aan de meet… Alleen de sterke Lizzy Immersoete bleek als master nog over betere papieren te beschikken. 

Wie net als Stefanie tevreden was na de koers, was onze junior Milan De Saeger. Hij had zichzelf vooraf geen bepaald doel opgelegd, en stond dan ook relax aan de startlijn, wel met het vertrouwen om de opgedane trainingsarbeid terug te laten renderen. 

Milan schoof mooi mee met de kopgroep, tot pakweg 400m van de meet, toen alles uit mekaar viel. Maar ook in die finale ronde wist hij een fraai tempo te houden, en vooral zijn laatste rechte lijn mocht gezien worden. Dit alles resulteerde in een nieuwe PR-tijd van 4’23”77, een kleine 5” sneller dan zijn vorige besttijd. Dat belooft voor de rest van het zomerseizoen! 

Zaterdag kon je ook terecht in het Essen, daar dicht bij de Nederlandse grens, en Lotte Van Vlasselaer, Fien Peeters, Nina Janssens en Marie Vermeulen lieten zich niet afschrikken door de verplaatsing naar de Noorderkempen. Spijtig genoeg kregen ze er niet de perfecte omstandigheden voorgeschoteld. Zo zagen we Marie in een regenbui haar 100mH afleggen, en desondanks finishte ze in een knappe 15”30. Ook de wind was alweer van de partij, en dan nog geheel onvoorspelbaar. In reeks één van de 80mH cadetten meisjes bedroeg hij –2m/s, om meteen daarna in reeks twee de dames, met ondermeer Fien Peeters en Nina Janssens, te bedienen met een rugwind van 1,2m/s. Fien finishte als eerste, in een tijd van 12”13, terwijl Nina een DNF-code achter haar naam kreeg, omdat het na 5 horden misliep. Misschien zat het weekje Griekenland nog in haar benen ….Gelukkig wist ze zich nog te troosten met een 13”57 op de 100m, waar Fien alweer won, ditmaal in een tijd van 12”84. Ook Lotte Van Vlasselaer maakte er de dubbel, en zij ervaarde eveneens de grillen van de wind. Bij een -2,2m/s tegenwind uw paslengte perfect bewaren is niet iedereen gegeven, hetgeen we ook zagen gebeuren op 3 horden van de meet. Meer dan een 17”06-chrono zat er niet in, en ook op de 100m vlak, in 13”17, botste ze op exact diezelfde sterkte aan tegenwind. 

Lotte bleef evenwel niet bij de pakken zitten, want de dag nadien trok ze de spikes alweer aan, deze keer voor het polsstokgebeuren in het Limburgse Heusden-Zolder. Zij verbeterde er haar eigen bestprestatie, en bracht die op 2m60. Ook onze 1°j cadet Charlie De Clippel, 2m00, slaagde daarin, en haar dag kon nadien echt niet meer stuk, daar ze ook nog op de 200m, 30”30, een PR-tijd realiseerde, met een net toelaatbare rugwind. Hanne Smit maakte dezelfde dubbel, want na haar fraaie PR-evenaring bij het polsstokspringen, terug 3m00, liep ook zij de 200m, eveneens in een PR-tijd van 30”86. Ditmaal was de wind eerder een bondgenoot bij het springen, en dat zorgde er mede voor dat Hanne tot en met die 3m-sprong weinig foutsprongen kende. In de andere polsstok-wedstrijd liet Thias Van Rompaey weer zien dat de  4m30 stilaan een voor hem ‘normale hoogte’ aan het worden is. Florian De Samblanx, mogelijk aan zijn afscheidsjaar toe, en Stan Vertommen kwamen eveneens sterk voor de dag, met een PR-evenaring van onze scholier, dus 4m40, en een ‘bijna recordpoging’ voor senior Florian, die met 5m50 op 1cm strandde van zijn PR-hoogte. Stan wisselde na die 4m40 van stok, doch dat vraagt vooralsnog iets te veel ‘aanpassen en nadenken’, maar dat komt wel goed. Ook Robbe Van Rompuy hanteerde er als meerkamper de polsstok, en hij evenaarde er zijn PR van 3m40. ‘Hier zit nog veel marge op’, wist Nathalie ons te vertellen, mits zij zijn wat ‘aparte techniek’ kan kneden tot een iets meer traditionelere sprongstijl. 
Wie eveneens van de partij waren, daar in centraal Limburg, was ons duo Stien de Meyer en Tinne Vertongen. Stien liet er bij haar 6° en laatste worp de speer uitkomen op 33m24, en Tinne van haar kant pakte zowel op de 100m als 200m uit, en dat op zich is al goed nieuws, na een voorjaar dat niet vrij was van fysieke ongemakken. Bij beide koersen zat de wind te fel in de rug, waardoor de tijden zo en zo geen homologatie passeren, maar 12”26, na een allesbehalve puike startfase (bijna ten val …) is toch een opsteker. Ook haar bochtenwerk op de 200m, die ze afwerkte in 25”15, mocht er wezen, al kan je het gebrek aan wedstrijdritme natuurlijk niet wegwerken op één meeting. Haar trainer Koen ziet dat het op training ‘looptechnisch’ de juiste kant op gaat, en het wordt dus een klassiek verhaal van ‘stap na stap’, richting haar vroegere niveau. Mogelijk zien we haar volgende week in Ninove de 100m afwerken, en de ROBA-supporters die in Kessel-Lo op de ‘meeting van Mon’ van de partij zijn, kunnen haar mogelijk bewonderen op de 200m. Dan zijn we alweer 14 dagen verder, en weet ze die fraaie bochtopbouw nog verder door te trekken tot aan de meet.  

Voorbije zondag was er ook een meeting in Zwijndrecht, en daar verschenen Ella Hauquier en Liselot Smolders op het toneel, en dan weet je als verslaggever dat er alweer vuurwerk in de lucht hangt. Ook hier waren maar 132 atleten komen opdagen, wat alweer resulteerde in een aantal armzalige koersen bij de cadetten en scholieren, zeker als je dan nog uitpakt met niet officiële afstanden als een 600m, die onbruikbaar zijn wat betreft ‘kwalificeren’ voor een kampioenschap. Dan sta je daar met 2 cadetten dames,1 jonge gast bij de scholieren heren en amper 4 scholieren meisjes. Liselot pikte deze niet alledaagse afstand op als tussendoortje en ook als vriendendienst, en het leverde haar een nieuwe PR-tijd op van 1’31”59, en dus ook nieuw clubrecord. Ook Ella zorgt voor extra werk tehuizen onze webmaster Filip, want met 2 zondermeer uitstekende PR-tijden op de 100m, 12”21 en de quasi nooit gelopen 150m, in 18”60, stoot ze respectievelijk Marie Vermeulen en Olivia Wittevrouw uit de ROBA-tabellenkast. Via die schitterende 12”21-chrono prijkt ze momenteel als … 2° meisje in de Belgische ranglijst op dat koninginnenummer, de 100m. Ook het verspringen won ze hier, met een voor haar doen ‘alledaagse’ 5m51, en dat ondanks verre van perfecte afstootfases. Op dit nummer staat ze in België zelfs geheel bovenaan, met een 5m74, op 5 mei in Lier, en ook dat was een fameus clubrecord. Met die ene sprong onttroonde ze niemand minder dan het legendarische duo Sietske Lenchant en Marjolein Lindemans, die respectievelijk in 2008 en 2009 op 5m71 uitkwamen. Zulke dames uit de tabellen ranselen is niet iedereen gegeven … dus ‘alle respect’ beste Ella! 
                                          

Tot slot keren we nog even terug binnen onze eigen provinciegrens, meer bepaald naar Vilvoorde, waar de ‘gouden 1500m’ van VAC geprogrammeerd stond. Met 184 atleten in totaal was het ook daar niet meteen een overrompeling, en vanuit onze club waren er slechts 3 atleten die specifiek voor dat hoofdnummer naar de Brusselse randgemeente waren afgezakt. Lode Wuyts kwam er uit op een 4’14”38-chrono, terwijl Joeri Perdieus zich fraai verbeterde tot een PR-tijd van 4’25”13. Onze derde man in koers was niemand minder dan Benjamin Smets, de zeer getalenteerde veelzijdige jonge snaak van destijds, maar die sinds het voorjaar van 2019, toen zijn laatste speercompetitie, de spikes niet meer uit de sportzak had gehaald… We zagen hem het voorbije voorjaar wel al geregeld terug op de training verschijnen in Betekom, dus een comeback leek duidelijk in de maak, maar dat het uitgerekend op een 1500m zou gebeuren was eerder verrassend, zeker daar hij een 3-tal dagen voordien zich nog wat ziek voelde. In zijn nieuw trainingsboekje mag hij alvast een tijd van 4’43”99 invullen. Ondergetekende had hem eerder op de 400m zien starten, net zoals Mathis Van Roosendael, 52”51, en het scholierenduo Lotte Huenaerts, puike 61”54, en Hanne De Ridder, 64”30, deden.

Rudy

Uitslagen : zie ‘atletiek nu’