Verslag van Lille en Birmingham

30/5/21 - Lille (Fr)

5/6/21 - Birmingham (UK)         

ONZE TOPPERS STEKEN DE GRENS OVER!

Eerst ontvingen we fraai nieuws vanuit Noord-Frankrijk, waar onze beresterke Sietske Lenchant op de ‘Meeting des lancers’ " voor het eerst de kaap van de 14m passeerde aan de kogelring. Collega Raymond ontving als eerste de uitslag, en dook meteen in de pen!
Ziehier zijn verslag:

Er bereikte ons heuglijk nieuws vanuit het Noord-Franse Lille (Rijsel). Sietske LENCHANT verbeterde er tijdens een werpersmeeting haar persoonlijke record met de kogel (4kg). Als winnares van de wedstrijd kreeg zij 14m14 achter haar naam, goed voor een verbetering van haar vroegere pr met 17cm.
In het speerwerpen was een mooie 2° plaats haar deel, met een worp van 38m58 of 5m20 minder ver dan haar seizoensbeste. Onze aubergine kleuren werden dus best hoog gehouden daar te Rijsel, door onze licentiate bewegingswetenschappen, die in haar rijke loopbaan o.m. 9 nationale titels (indoor + outdoor) in het hinkstapspringen verzamelde, maar zich momenteel vooral op het minder achillespeesbelastende kogelstoten en speerwerpen concentreert. Welverdiende gelukwensen, Sietske!

Maar Sietske was blijkbaar niet de enige die de landsgrenzen passeerde, want in de uitslag van de ‘Europacup 10.000m’ in het Britse Birmingham troffen we immers ook Nina Lauwaert en Karen Van Proeyen aan, die beiden de eer toebedeeld kregen om er onze landskleuren te verdedigen. Het ging er bikkelhard aan toe, wist Nina ons te vertellen, die als 22° binnenliep in de 1° reeks. Haar tijd van 33’45”80 lag binnen de grenzen van haar eigen verwachtingen, zeker gezien het huidige vormpeil waarin ze verkeert. Enkele virale infecties na mekaar liggen aan de basis van een tijdelijk minder ‘top-gevoel’, geeft ze zelf aan, en eigenlijk is ze daar nog wat van aan het herstellen. Nu weer normale trainingsweken afwerken, nog een 10km meepikken in het Nederlandse Leiden, en dan begin juli op stage, allemaal met als doel er een fraaie zomer en najaarfase aan te koppelen.
Nina was trouwens zeer te spreken van de goede Engelse organisatie, streng wat betreft maatregelen, maar op en top correct.
‘Geen luxe’, als u het mij vraagt (met hun ‘Indische variant’ …), iets wat Karen Van Proeyen zeker zal beamen. Zij stond in reeks 2 aan de startlijn, en ook daar werd er serieus de pees opgelegd door de buitenlandse concurrentie. Daar haar fysieke paraatheid, in tegenstelling tot Nina, duidelijk wel op punt stond, aarzelde ze niet om mooi mee te schuiven temidden van dat Europees geweld, en kwam ze maar iets boven haar 5000m PR-chrono door … halverwege koers. Natuurlijk moest ze nadien wat gas terugnemen, met een lichte terugval, maar ondanks het feit dat ze de laatste kilometers wat geïsoleerd zat, werkte ze het finaal uitstekend af met een persoonlijk record van 34’57”27, en een fraaie 10° stek in die 2° reeks.
Ook trainer Luk Verlaenen zag dat het goed was. Kort na haar baangebeuren meteen zo uitpakken op de piste dat is zondermeer knap. Daar de conditie duidelijk op punt staat zal ze komende zondag de halve marathon in Gent meepikken. Wellicht staat er nog een marathon op haar verlanglijstje (voorkeur naar Berlijn…), al blijft het hoofddoel ongetwijfeld het WK ‘trail’ in Thailand, wat in november is voorzien. Luk twijfelt absoluut niet aan het feit dat ze ook op die discipline nog haar grenzen serieus kan verleggen.
Niet alleen fysiek heeft Karen die COVID-19-periode goed doorstaan, maar ook mentaal en professioneel gaat het haar voor de wind. Ze heeft nu een job als trainer bij All Out Coaching, die zich vooral richten op de triatlon, maar zij doet vooral de lopers (meestal recreanten). Daarnaast geeft Karen nog lessen binnen de Vlaamse Trainersschool. En als je dan ziet wat zij zelf aan trainingsarbeid wegwerkt (gemiddeld toch 140 km per week + fietsen + krachttrainingen…) is het bewonderens-waardig wat zij uit dat frêle lichaam weet te putten … petje af …

Raymond (verslag Lille) & Rudy (verslag (Birmingham)