Verslag CrossCup Relays Berlare

27/10/19 - ‘RELAYS cross’ van Berlare

Net geen podiumplaats voor ons scholierenteam!

Het crossseizoen 2019-2020 is voorbije zondag van start geschoten in het mooie provinciaal domein ‘Nieuwdonk’, in Berlare, zeg maar zowat de thuisregio van onze Yellow Armada-kern. Al jarenlang start de CrossCup met een ‘aflossingsformule’, en afgaande op het aantal deelnemende teams vanuit de diverse clubs lijkt dat concept nog steeds niets van z’n aantrekkingskracht te hebben ingeboet.
Een … ‘massa volk’, zoals we spijtig genoeg maar zelden meer zien tegenwoordig, en voor heel wat jongeren was dat wel even slikken in de startzone. Zeker bij onze vele eerstejaars, die immers ook nog ‘afzonderlijke koersen’ gewend zijn. We zagen dat heel wat onder hen bijzonder veel moeite hadden om zich binnen dat ruime startpeloton (tot 80 teams) krachtdadig op te stellen, en meteen naar de voorste gelederen te wringen.
Maar ook meer ervaren atleten wisten niet wat ze meemaakten daar in het startgewoel, vraag het maar even aan Dirk Van Kerkhoven. Hij werd als het ware opgetild door enkele concurrenten, en ‘hing’ meterslang … ‘haaks’ op de looprichting, te midden van 67 andere oud-strijders.
Alleen al daarom is die crossformule een zeer nuttige ervaring voor onze jonge sporters. Alertheid, vlugge startreactie en elleboogwerk is iets waar u zich anders, met pakweg … amper 25 à 30 deelnemers niet meteen druk hoeft over te maken.  Zo’n confrontatie met 1 jaar oudere, en dus meestal iets sterkere concurrenten is een ‘gezond’ en eigenlijk volstrekt ‘natuurlijk’ gegeven dat de mentale weerbaarheid minder broos maakt. De enige ROBA die wel zonder verpinken als eerste de boszone in dook was onze scholiere Charlotte Coene, welke zich met een Allyson Felix-achtige prachtstijl ogenschijnlijk probleemloos uit dat trek- en duwwerk wist te wringen. Dat ze naar het einde toe die snelle start enigszins moeten bekopen, namen we er graag bij. ‘Leren verliezen’ is immers een gewoon, maar wel bijzonder essentieel opbouw-onderdeel bij de vorming van jonge atleten, in het bijzonder bij de allerjongsten. Door ze 6 jaar lang (2j benj – 2j pup – 2j min) altijd maar binnen het enge eigen leeftijdskorps te laten opereren zijn er minder kansen om eens fameus te moeten ‘opboksen’ tegen die sterkere, één jaar oudere lichting, en de ervaring leert dat dit soms nefast is tegen de tijd dat het er echt toe doet (scholier, junior, …). De VAL-jaarboeken staan vol met jonge witte merels, die furore maakten in de jeugdreeksen, maar quasi nooit nederlagen hadden leren incasseren, en er de brui aan gaven wanneer het plots begon te sputteren in de cadetten- en scholierenlichting …

Voor de aanwezige ROBA-supporters was het niet meteen een ‘sportieve hoogdag’, daarvoor was onze inbreng ‘kwalitatief’ gezien net iets te matig. Van de nochtans 33 teams die we wisten in stelling te brengen, alweer komende vanuit al onze 4 kernen (DAK, HERA, YA en BETA) wisten er slechts … drie een top-10 plaats te bemachtigen, en daarmee bleven we toch een beetje op onze honger zitten. Pas tijdens de …  12^de wedstrijd, meerbepaald die van de scholieren jongens, weerklonk voor het eerst onze clubnaam doorheen de geluidsboxen. Het was ons YA-trio Elias De Wilde (knappe koers), Matthias Eeckhout (sterk optreden!) en Gust Waegemans (gevochten voor wat hij waard was!) die pas in de laatste 150m de duimen moest leggen voor de boys van VAC, in de strijd om de 3^de podiumplaats. Ook ons 2^de scholierenteam (14^de eindplaats), bestaande uit de eerstejaars Vince Van Winckel (al verrassend sterk, na een volstrekt verloren zomer!), Kasper Botu en Liam Dreesen, deed het verre van slecht.
Bij onze seniors dames was het vooral uitkijken naar het trio Josefine Rondelée, Evy Hens en Nina Lauwaert.
Als startloopster was Josefine haar voornaamste taak om snel mee vooraan te zitten, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Tegen dat ze enigszins haar juiste positie had gevonden was de korte koers al gepasseerd, en ook bij Evy was het alle hens aan dek om onze slotloopster Nina naar een zo goed mogelijke uitgangspositie te manoeuvreren. In een VAL-artikel meldde deze laatste dat de conditie nog niet geheel op punt staat, maar haar optreden hier laat toch het beste verhopen voor de rest van de wintercampagne. Het werd een zuivere inhaalrace, waarmee Nina ons team finaal nog net binnen de top-10 wist te positioneren.

De fraaiste ROBA-uitslag van de dag liet het pupillen-trio Fien Peeters, Joke Tytgat en Kato Vanstechelman optekenen door als 7^de het stokje in te leveren bij de officiëlen aan de eindmeet. Fien wist niet wat ze meemaakte in dat startgewoel, als het ware opgeslorpt te midden van die kleurrijke bende. Bij Joke en Kato lag de weg natuurlijk al wat meer open, hetgeen resulteerde in een indrukwekkende inhaalrace. Van Fien en Joke wisten we natuurlijk wat zij in hun mars hadden, terugblikkend op het fraaie pistewerk, maar bij Kato was het toch even bang afwachten, want gans haar zomerseizoen ging door allerlei beenkwaaltjes compleet de mist in.
Die onzekerheid bleek volstrekt overbodig, want als slotloopster zette ze één van de sterkste tussentijden van alle ‘3^de loopsters’. Dat belooft voor de volgende zondagen, wanneer de cross zich terug presenteert als een ‘individuele sport’.

Volgende zondag staat de veldloop van onze DCLA-vrienden op de ROBA-jeugdkalender, al zullen er natuurlijk ook mensen het net over de provinciegrens in Bonheiden gaan zoeken… Vanaf dan starten onze verslaggevers weer met het klassieke individuele overzicht van de clubverrichtingen (Raymond te Bonheiden, onder-getekende in Heverlee).

Allee … we zijn alweer vertrokken !

rudy