Verslag BK veldlopen

26/2/2023 - Brussel - Nat Kamp Veldlopen en finale CrossCup

9 top-10 posities, met Joke en Yorick op het erepodium!

bk1
‘Winnen in Brussel’, weinigen die dat kunnen zeggen! Proficiat Joke!

Net als in Diest hadden de weergoden voor een fraai lopende ondergrond gezorgd, en ook de dag zelf was het zonnetje van de partij, zoals de ‘schaduwbeelden’ op de 2 onderstaande foto’s duidelijk aangeven. Onze kangoeroes en benjamins genoten met volle teugen van deze voor hun niet

bk2

alledaagse ervaring, in een schitterend decor, met het nog steeds imposante atomium op de achtergrond. Maar de wijze waarop ze netjes ingeduffeld zijn verraadt evenwel dat de oostenwind alweer vrij spel had daar over de grasvlakte, en een sjaal en handschoenen absoluut geen luxe waren, zeker niet bovenaan het circuit, waar een aantal ROBA-leden hun medewerking verleenden aan het sportieve gebeuren.
bk3 
Slechts … 57 ROBA’s vonden de weg naar deze nationale titelstrijd, wat toch een iets te mager beestje is voor een club die 14 dagen voordien nog, voor eigen volk weliswaar, met quasi 350 atleten kon uitpakken. Vanaf cadettenleeftijd zou het voor iedereen, wiens uithoudingsvermogen het sterke wapen is, een evidentie moeten zijn dat Brussel pas het eindstation is, en niet onze eigen topwedstrijd. Uitgerekend op het Belgisch kampioenschap scoren, en u meten met de rest van Vlaanderen, Brussel en Wallonië, is trainingtechnisch het ‘hoogtepunt’ van de winterplanning, temeer daar het gemakkelijkshalve ook nog de afsluiter is van de crosscampagne. Voor onze masters is het nog een kleine 14 dagen wachten vooraleer zij de Brabançonne te horen krijgen, meer bepaald in het Henegouwse Baudour, waar onze Waalse collega’s van OSCA, ‘Olympic Saint Ghislain Athlétisme’, dan werkelijk de stekker uit de afgelopen crosscampagne trekken. Later meer daar over.

Kangoeroes & Benjamins

Je zag ze de revue al passeren, op de 2 bovenstaande foto’s, maar we willen hier met veel trots er ook de namen aan toevoegen:
Kangoeroe meisjes:
Amélia Ceusters, Juliette Ooms, Marilou Ooms en Lily Van Hoeck.  
Benjamins meisjes:
Ona Heijlen en Nell Vandebeek
Benjamins jongens:    
Mattiz Laerte, Quinten De Pelsmaeker, Arthur Claes, Cruz Mertens, Felix Van de Put, Maxime Hye.

Een dikke proficiat, aan al deze jongens en meisjes !

Pupillen & Miniemen

Knappe top-10 plaats voor Olivier, Jarne, Febe en natuurlijk Joke!

23 jongens en meisjes hebben bij de pupillen en miniemen, het beste van zichzelf gegeven, en vooral bij de 2°jaars miniemen waren we met 8 atleten meer dan behoorlijk vertegenwoordigd. En net als vorig jaar was Jarne De Wilde, toen mooi 4°, ook nu alweer onze sterkste man in koers, met ditmaal een zeer fraaie 9° plaats. ‘Top-10 lopen’ is en blijft een opmerkelijke prestatie op zo’n nationaal titeldebat, zeker bij het veldlopen, en daar is deze sterklopende knaap dus voor een 2° maal in gelukt, wat zondermeer knap is. Verder in het pak liep zijn Berlare-makker Samuel Van Assche, na een mooie wedstrijd, naar een 27° stek, en klopte daarmee ondermeer Lander Bergen, fraai 40°, en het duo Emiel Aelterman en Bent Artoos, die als 53° en 54° binnen liepen. Onze 3 jongens Thijs Van Haute, 62°, Rune Van Dorp, 67° en Tijl Vaninbroukx, 71°, vervolledigden er onze mooie inbreng.

bk4
Jarne, 2° maal op rij … top-10! (YA-website) 
bk5
Bent, Emiel en Thijs, in volle strijd!  (YA-website)
bk6
Olivier, één van onze Diestse diamantjes… (Sven)
bk7
Stan, nog last van zijn ‘ziek geweest’… (Sven)

Eerder op de dag was ook 1° jaar pupil Olivier Heye erin geslaagd om zo’n fameuze top-10 positie binnen te kapen, en dat na die medisch opgedrongen rustfase (tennisbal tegen het oog … zie verslag cross Diest…). Gans de koers liep hij om en bij plek 5, en vooral finaal in de afzink richting de aankomst werd er nog bikkelhard gespurt en geknokt. Doch deze klasbak uit onze DAK-kern beet aardig van zich af, en kwam uitstekend als 6° over de meet. Ook Stan Vandersnickt liep gans de koers door binnen de top-10, maar moest finaal in de laatste rechte lijn nog wat posities prijsgeven, om uiteindelijk toch nog knap als 14° binnen te lopen, voor ondermeer Oliver Ooms, die 57° werd. Wat Stan net niet lukte, lukte bij grote zus Febe Vandersnickt wel, want zij presteerde het om niet alleen gans de koers door uitstekend voor de dag te komen, maar ze wist dat finaal nog te bekronen met een bijzonder fraaie 10° stek. En dat er bikkelhard gestreden werd op dat snelle circuit kunnen Lena Vermeire, mooie koers 43°, en Nette Maes, puik 51°, zondermeer bevestigen.

bk8
Febe, op weg naar positie 10!! (YA-website)
bk9
Nette Maes, in de afdaling… (Sven)

Maar de dame in koers was natuurlijk Joke Tytgat, die ditmaal weliswaar haar vaste koersmakker Lora (mocht op voetbalselectie bij OHL) moest missen, maar ook in haar eentje in staat moest zijn om de verzamelde concurrentie het vuur aan de schenen te leggen. Niet alleen vanuit de Luikse clubs Spa en HF (‘Hautes Fagnes’, dus Oostkantons…) dreigde er gevaar, maar ook met de West-Vlaamse meisjes Betine Kesteloot, FLAC, en Marie-Alix Bonissi van AZW (Zwevegem, nabij Kortrijk) had ze harde noten te kraken. Vooral deze laatste liet een erg goede indruk na in de bergop zone, en in de lange spurt richting finish, vertrekkend van aan de boom bovenaan, zag het er naar uit dat dit meisje met de zege ging lopen, en onze ROBA-girl naar de zilveren positie zou verdringen. Maar met de recente tips van trainer Dany, en de luide aanmoedigingen van de net daar staande bende ROBA-supporters, inclusief papa Redgy, wist ze toch nog een tandje bij te steken, en in de eindstrook voor de VIP tribune had ze het West-Vlaamse meisje uiteindelijk te pakken, en kon de zege haar niet meer ontglippen. Voor het nationale volkslied moet ze nog een jaartje wachten, want het officiële kampioenschap begint natuurlijk pas vanaf de cadettenleeftijd, maar deze knappe zege kunnen ze haar toch al niet meer afpakken! Schitterend gedaan, beste Joke!

Wie net als Joke uit het goede hout is gesneden, is onze 1° jaars pupil Iris Wulteputte. Op het provinciaal kampioenschap in Vilvoorde was ze meteen 3°,  en ook elders op de crossen kwam ze al beresterk voor de dag. Dat was hier niet anders, en in een bijzonder snel gelopen 1000m-race moest ze slechts 11 meisjes voor zich dulden, binnen een peloton van exact 90 meisjes. Ook Paulien De Pelsmaeker zat in het grote pak, en vocht voor wat ze waard was, wat haar op positie 62 bracht.
Datzelfde kan gezegd van ons 1 jaar oudere duo Soleil Salazar en Lily-Rose Pashidis, die als 62° en 89° de meet passeerden, maar dan in de koers ‘meisjes 2012’. Bij hun mannelijke clubgenoten was Lasse Peeters onze beste man in koers, met een mooie 37° plaats, net voor Tibe Rogiers, die 46° werd. Tristan Petitjean en Lowie Van De Put zaten iets verderop in het pak, en liepen als 56° en 65° binnen, ook moegestreden omwille van hun knappe inzet, op dat niet te onderschatten parcours, met heel wat hoogtemeters.

bk10
Stijlrijke Tibe Rogiers  (YA-website)
bk11
2°j pup Tristan, in volle afdeling (Sven)

Cadetten & Scholieren      

Top-10 voor Jolente, Robbe en Lars !

Precies 10 van onze meest doorwinterde jongens en meisjes waren naar Brussel afgezakt, netjes verdeeld over de 2 geslachten, met als enig doel hun trainingsinspanningen van de voorbije maanden te laten verzilveren in een prestatie, waar ze over 20 jaar nog mee kunnen uitpakken, bijvoorbeeld bij hun eigen kinderen. Die kleine gastjes weten op dat ogenblik ook al wat crossen is, want in die bewuste winter van het seizoen 2042-2043 hebben ze hun eerste crosservaring opgedaan bij de ROBA-benjamins, onder leiding van hoofdtrainer Noor Peeters, die dan al enkele jaren de ROBA-jeugdcel onder haar deskundige vleugels heeft.
Ik hoor Jolente Alen al pochend uitpakken tegen haar zoontje Rudy (in 2043 terug de meest gehoorde jongensnaam, samen met Paul, Jo, Hans en Jos), met die mooie 8° plaats bij de

bk12
Supersnelle start van Jolente, Noor geheel links bovenaan … (Sven)

2°j cadetten in het fameuze jaar 2023. Daar wist ze na een zeer snelle start (bovenstaande foto zegt alles…) echt knap stand te houden in die bikkelsterke koers, om finaal puik als 17° de meet te passeren, en vooral als … 8° 2°jaars. Opa Bart, die met de kleine Rudy op de bank zit, voegt daar nog snel aan toe dat mama Jolente toen een heel seizoen lang sterk voor de dag kwam, met slechts 1 mindere dag, namelijk het provinciaal kampioenschap te Vilvoorde. En als de kleine spruit ook nog vol interesse even informeert naar het verleden van zijn trainer Noor, blijft de opa als een ware spraakwaterval al de details aan mekaar ratelen. Ook die haar knap seizoen 2022-2023 weet opa nog netjes voor de geest te halen, met ondermeer die fraaie provinciale titel in datzelfde Vilvoorde, alsook die ene ‘mindere dag’ daar te Brussel, waar ze nooit in haar normale ritme kwam, en finaal moest genoegen nemen met positie 25 bij de 2° jaars. ‘Het waren weer die verrekte 1°jaars, die alles kapot liepen’ voegt mama Jolente er meteen aan toe, en via de IPad haalt opa Bart die 20 jaar oude uitslag er meteen weer bij. Inderdaad, weer 9 eerstejaars bij de top-15 mompelt hij, terwijl z’n kleinzoon van zijn schoot verdwijnt, en niet langer het geleuter van vroeger wil aanhoren. Dus, dat in diezelfde koers ook Kato Vanstechelman en Jana Nulens sterk voor de dag kwamen, zal hij al niet meer gehoord hebben. Dit eerstejaars-duo wist er hun seizoen bekroond met een respectievelijk 31° en 44° plaats, en dat op een beresterk deelnemersveld van exact 70 eerstejaars cadetten meisjes. Net als Jolente en Noor kregen ze hier pardoes 3000m voorgeschoteld, omdat dit kampioenschap voor het eerst in het teken stond van de ‘gelijkschakeling der afstanden voor dames en heren’, maar dan voor AL de leeftijdscategorieën. Wij hadden in Diest al de echte primeur in handen, maar dan alleen voor de seniors. En dat deze langere afstand niet in hun nadeel uitvalt bewezen Kato en Jana door mooi stand te houden in de eerste wedstrijdhelft, maar vooral in de 3° en laatste ronde nog verder op te schuiven.

Bij de cadetten jongens is Robbe Vandamme al gans het seizoen onze ‘numero uno’, en dat was hier niet anders. In de startzone bergop was het wat vechten om in een goede positie te geraken, maar eens het veld wat uitéén lag, zagen we hem zijn ‘molen mooi rondraaien’, met die typische, zeer veel kracht uitstralende loopstijl. Ook Robbe verteerde die 3km probleemloos, en aan de zones bergop had hij telkens een streepje voor, wat bewijst dat hij nu over kracht en volume beschikt, terwijl de opgroei nog maar net aan de gang is. In totaal stonden hier 124 cadetten aan de start, bundeling 1° & 2°j, en daarbij kwam hij als 27° op de meet. In zijn eigen uitslag, die van de 1° jaars, legde hij knap beslag op de 5° eindplaats, wat een heerlijke bekroning is van zijn fameus winterseizoen.

bk13
Robbe, met die typische hoge schouderinzet (Sven) 
bk14
prima koers van Kato! (Sven)

Wie ook met veel plezier aan dit Brussels optreden zal terugdenken is Jarne Rijmenants, die hier zondermeer zijn beste cross liep van de voorbije crosscampagne. Na een eerder voorzichtige start zat hij de eerste ronde in de buurt van Kasper Rijnders, maar die kon zijn wagonnetje ditmaal niet aanhangen, waardoor Jarne op zoek ging naar de 1 jaar oudere trainingsvriend Joost Jansen, die wel een zeer goede start had, maar wiens recent ziek zijn hem parten speelde in de tweede wedstrijdhelft. Jarne kreeg stilaan maar zeker zijn vriend in het vizier, en voor het eerst dit seizoen wist hij hem ook te kloppen. Jarne werd luid aangemoedigd door z’n trainer Julia, en kwam mede daardoor knap spurtend als 34° eerstejaars over de meet, voor Joost, 62° bij de tweedejaars, en Kasper, die als 43° eerstejaars binnenliep. Voor deze laatste is de afstand absoluut geen probleem, en is het nu kwestie van wat meer kracht en vermogen op te bouwen, in een lichaam dat volop in de ‘groei’ zit.

bk15
Jarne, zijn mooiste uitslag dit seizoen! (Sven) 
bk16
Jana, een ‘vaste waarde’ voorbije maanden! (Sven)

Joost voelde dus de ‘weerbots’ van recent ziek te zijn geweest, en ook onze enige scholier in koers, Lars Peeters, zat een beetje in hetzelfde schuitje. Eén dag na zijn knap optreden in Diest (zilveren medaille op KVV) hadden de microben en/of virussen hem te pakken, met enkele dagen gedwongen schoolverzuim als gevolg, en vooral die verrekte hoge koorts en dat vergezellend lichamelijk ellendig gevoel. Het woord ‘trainen’ kan je dan meteen voor enkele dagen totaal schrappen uit uw woordenboek, en mentaal komt dat natuurlijk ook binnen, zo net … 13 dagen voor de hoogmis van de wintercampagne. Niet zozeer het abrupt moeten terugschroeven van die ‘laatste dagen’ trainingsvoorbereiding is het lastigste, want dat zorgt vaak nog voor een ‘verrassend, niet verwachte fitheidsgevoel’, maar wel die letterlijk energie verslindende strijd tussen de ziek makende bacteriën/virussen en uw eigen natuurlijk afweersysteem kan een atleet in die fase van het seizoen missen als kiespijn. Hoe raar het ook moge klinken, Lars had zich mentaal al enigszins berust in de mogelijke weerbots, hier op dat pittig circuit, waar 100% fit zijn een absolute voorwaarde is. Het idee van ‘we zien wel’ en vooral de gedachte van ‘dit seizoen was al bijzonder fraai’ zorgde voor een zekere rust vooraf. Na een koers van 4km liep hij als 7° eerstejaars over de meet, en gezien zijn ‘verstoorde’ voorbereiding wist hij die positie ook perfect in te schatten, en te aanvaarden. Wanneer we de wedstrijd een beetje uitpluizen had positie 5 er onder normale omstandigheden wel ingezeten, ja, misschien zelfs een 4° plek.  

bk17
Knappe crosscampagne, beste Lars! (Sven)

Ook bij de scholieren meisjes hoefden onze opgekomen supporters zich slechts te focussen op één enkele atlete, zijnde Laura De Saeger, en dat gebeurde dan ook met volle inzet. Deze jonge dame uit ons Berlareteam heeft voorbije winter alweer een mooie sprong voorwaarts geboekt in vergelijking met vorig seizoen, en de toegenomen afstand verwelkomt zij duidelijk als een directe bondgenoot. Vooral in november en december was ze erg sterk bezig, doch de voorbije weken leek ze iets aan actuele conditie te hebben ingeboet, en straalde ze wat minder ‘frisheid’ uit, zoals in Diest voor eigen volk. Hier was haar start toch alweer wat beter, en het tempo kunnen vasthouden in het tweede  wedstrijdgedeelte verliep gelukkig weer wat vlotter. Die 4000m schrikt haar duidelijk niet af, en finaal klokte ze af op positie 19, en dat op 43 meisjes.

bk18
Laura mag terugblikken op een mooi seizoen! (YA-website)

Juniors en Seniors

7° stek voor Vince, en baaldag voor Yorick …

bk19
Op het podium staan, en toch geen podiumsfeer …

Bij een volstrekt normaal verloop van een wedstijd, is het podiumgebeuren op en top de plaats van intense vreugde, van de overduidelijke visuele machtsverhouding in de wedstrijd, en die een laatste maal op haast rituele wijze aan de dolgelukkige toeschouwers wordt voorgelegd. Bij schermutselingen in de wedstrijd, of ongeregeldheden zien we vaak het andere uiterste, en is de spanning te snijden op de drie podiumblokken. Maar bovenstaande foto is een voorbeeld van een derde situatie, zijnde de gedoodverfde winnaar kent klotepech, en wint dus geen zilver maar verliest goud, en de winnaar, die al gans het seizoen één trapje lager staat (zie bijvoorbeeld verslag Diest), krijgt nu de Belgische driekleurtrui om zich heen, waarvan hij gevoelsmatig weet dat die in verkeerde handen is gevallen, ook al heeft hij er totaal geen fout aan. En de bronzen persoon tot slot voelt dat dubbele ongemak rechts van hem, en ervaart die ingehouden vreugde van zijn buurman één trapje hoger, waardoor ook hij meteen …bescheidenheid etaleert.   

Het moest ditmaal ‘zijn’ kampioenschap worden, met finaal 2 hoogtepunten, zijnde een eerste Belgische titel bij de beloften, en het winnen van de CrossCup 2023 er netjes bovenop, zodat zijn schitterend seizoen haast letterlijk werd bekroond. De spreekwoordelijke taart zou ditmaal afgewerkt worden met zelfs 2 kersen er bovenop. De voorbije weken (Hannuit, Diest, …) was het overwicht van Yorick zo groot dat die zege van de CrossCup eigenlijk al binnen was, hij moest hier alleen nog starten, en ook nog finishen natuurlijk, zo zegt het reglement, en dan was de buit meteen binnen. En bij een normaal verloop van de koers ging ieder redelijk denkend mens ervan uit dat we met z’n allen tijdig naar het erepodium moesten lopen om Yorick zijn 1° Belgische titel te zien vieren. Maar dit scenario werd spijtig genoeg niet perfect gevolgd. Het zag er nochtans goed uit na de eerste passage, met nog een zeer ruime kopgroep, waarin niemand de rol van gidsloper op zich nam, en er dus aan een gezapig tempo werd gelopen.

bk20
Bij de eerste passage … netjes in mooi gezelschap … (Sven)

Op dit overzichtelijke en erg brede parcours is dat ook geen probleem, alleen het bochtenwerk wordt dan soms wat lastiger, omdat iedereen de korte binnenzijde verkiest en alles wat dichter bij mekaar komt te zitten. En in de volgende ronde liep het uitgerekend daar, in die bocht van de lange lus in het ‘bovengedeelte’ van het circuit, compleet mis. Yorick kreeg een lichte tik, zoals er zo velen zijn in een koers, maar zwikte daarbij zijn voet fameus om en stond quasi meteen stil, de pijn verbijtend. De Roba-medewerkers, die jaarlijks de controle van de passagestroken voor hun rekening nemen, zagen het van nabij gebeuren, en waren getuige van een hinkende Yorick, die natuurlijk meteen de kopgroep moest laten gaan, en al trekkebenend zijn weg vervolgde. Bij iedere andere wedstrijd stapt een loper dan uit de koers, al was het maar om dat enkelgewricht te sparen, maar hier op de hoogdag van de crosscampagne giert de adrenaline doorheen het lichaam, en in een flits passeerde ook het CrossCup-reglement doorheen Yoricks brein, en de regel ‘moet in de uitslag staan van de finalemanche te Brussel’ zette hem meteen voor blok. Anderhalve ronde lang zagen we hem hinkend zijn kilometers afwerken, en de kloof met zijn ‘vaste concurrenten’ alsmaar groter worden.

bk21

Bovenstaande foto is alleszeggend, want niet alleen is dit de plaats waar hij de ronde voordien zijn voet verzwikte, maar op de achtergrond zie je gasten als een Dries Basemans (helemaal links) en Tim Van De Velde (witte trui, geelrode banden) probleemloos van hem wegrennen, jongens waarmee hij voorbije weken in de clinch ging. In Diest liet hij de Duffelse topper bijvoorbeeld nog alle hoeken van het Halve Maan-park zien…   
Maar wat nog erger was, is dat stilaan maar zeker ook zijn eigen directe ‘beloften-rivalen’ in de mot kregen dat daar vooraan iets ‘mis’ was met die gast in de auberginetrui, en meter na meter schoof de beloftevolle Noah Konteh van Olse Merksem op richting de in de problemen zittende ROBA-topper.
Eens de kloof was gedicht, kroop de Antwerpenaar in het wiel van Yorick, en hoezeer deze ook aandrong om hem te helpen bij het ‘vasthouden’ van het tempo, daar werd niet op ingegaan. Noah speculeerde op zijn vlijmscherpe eindspurt, zeker tegenover een gehavende concurrent, en dat recht had hij natuurlijk. Een atleet mag al zijn fysieke parameters uitbuiten, en in de finale bergaf lopende zone zagen we het dan ook gebeuren … de CrossCup-zege had Yorick weten te redden, puur op karakter, maar de titel spurtte stilaan maar zeker van hem weg… Kop op, beste Yorick!  

Verder in het pak zagen we nog 3 ROBA-jongens het beste van zichzelf geven, zijnde Sander Das, Wout Coenegrachts en Lukas Bosmans, en voor deze laatste leverde dat een 58° plaats op. (Sven)                    

bk22
Sander, inzet werd net niet beloond…
bk23
Wout… 
bk24
Lukas, ROBA-uitrusting vergeten …

Lukas is een man van het lange werk, dus deze 9km was qua afstand een makkie. Wout vonden we niet meteen terug in de einduitslag, tot we even bij de ‘niet aangesloten’ gingen kijken, en ja hoor, zijn naam zagen staan op positie 75. Voor Sander stopte de koers niet zoals verwacht, omdat latere winnaar Isaac Kimeli in volle spurt de bergafzone aan het afwerken was, en een overijverige official onze Sander als een ‘bijna’ gedubbelde uit de koers trok. Gelukkig voor hem staan ook de uit de koers genomen atleten mee in de officiële uitslag, zij het zonder eindplaats natuurlijk. Sander liep op dat moment in 80° positie, en werd exact voor de voeten van zijn voorzitter uit de wedstrijd geplukt, …‘volstrekt ten onrechte’ liet Dirk zich meteen ontvallen…  

Op de korte cross voor de mannen stonden 133 atleten aan de start, met 6 in auberginekleur. Onze beste man in koers was Lenn Teugels, die na vooral een sterke eerste kilometer, beslag legde op de 34° plaats. Deze 2km durende koers was zeer mooi om zien, net als die van de dames trouwens (ook 2km), met van bij de start de gaspedaal volle bak ingedrukt, en een spannend gevecht tot aan de meet. In de lange finale rechte lijn moest Lenn het hoofd buigen voor een aantal snellere rivalen, waardoor een top-25 positie uit zijn handen glipte, net de plaats waar trainer Danny hem graag had zien eindigen. ‘Petje af’ voor gasten die studies en atletiek op niveau weten te combineren.

bk25
Lenn, aan de passage van de ROBA-medewerkers … (Sven)
bk26
Lode, volop bergaf! (Sven)

Op positie 69 vonden we Lode Wuyts terug, die gans de koers door mooi positie wist te houden, en vooral in de bergopzone sterk voor de dag kwam. De voorbije weken zien we dat zijn vormpeil weer op een mooi niveau komt te liggen, en de inzet van zijn trainer Michael dus zijn vruchten afwerpt.

Nog verder in het pak zagen we een ‘koers in de koers’, met 4 hoofdrolspelers, zijnde Nico Ceusters, Chris Wouters, Wim De Pauw en Filip Smets (zie foto).

bk27
Voor en na de koers… één en al vriendschap…
bk28
in de koers … bikkelharde strijd … (2x Sven)

Wim arriveerde, de snelste van het viertal, als eerste bovenaan de klimmende startzone, maar werd al vlug gepasseerd op de vlakke tussenstrook, eerst door Nico en één ronde later ook door Chris, op exact dezelfde plaats. Met z’n drieën zaten ze op een zakdoek bij mekaar, maar onder druk van Chris moest Nico de rol lossen. Ietsjes verder in het ruime pak was Filip het beste van zichzelf aan het geven, maar hij kon ditmaal geen vuist maken tegen zijn 3 clubvrienden, zodat positie 122 op hem lag te wachten. Ondertussen leek Chris het laken naar zich toe te trekken wat betreft die fameuze koers binnen de koers, maar dat was zonder de snelle benen en vooral niet aflatende wilskracht van Wim gerekend, want stilaan begon deze met zijn grote stapwijdte de kloof te verkleinen, en op onderstaande foto voelt onze sterke DAK-atleet de bui al hangen … Snel even omkijken of de kust nog veilig was, maar nee … toen was het kalf al verdronken…

bk29

Nico zou finaal als 116° uit de supersnelle strijd komen, na Chris die 105° werd, en de sterk eindigende Wim, die als 105° de meet passeerde.

Tot slot nog onze juniors heren, want ook zij maakten er een mooie strijd van. Trainer Dirk kon zijn 3 kleppers, Daan De Ceulaer, Tuur Aerts en Vince Van Winckel weer in stelling brengen, en onze supporters wisten dat ten zeerste te appreciëren. (Daan en rechts Tuur, foto’s van Sven !)
bk30

Alle drie waren ze goed mee in de start, en vooral voor Tuur en Daan was het belangrijk om in een groepje te verzeilen waar het opgelegde tempo ‘juist’ aanvoelde. Toen boven op de tussenstrook iedereen nog wat probeerde op te schuiven, geraakte Daan wel wat ingesloten, maar al snel wist hij zich vrij te maken, en zou gans de koers mooi het opgelegde tempo kunnen aanhouden. Het oogde in ieder geval erg mooi, en zijn 47° eindpositie stemde hem meer dan tevreden. Ook Tuur liet een mooi wedstrijdverloop zien, en kwam nooit echt in de problemen wat betreft het bijzonder strakke tempo dat onze jongens hier voor de voeten kregen geschoven. Tuur kon zich achteraf perfect vinden in die 22° plaats die hij achter zijn naam kreeg, en hij omschreef het als een ‘geslaagde afsluiter’ van een schitterend mooi seizoen  

Onze topper vooraan, Vince, was minder content over zijn wedstrijd, en je zag hem balen aan de finishlijn. ‘Het ging verduiveld snel daar vooraan’ zei hij in zijn gekende stijl, ‘en naar het einde toe moest ik passen’. Gans die zin klopte als een bus, maar dat neemt niet weg, dat Vince het hoofd niet moest laten hangen, want hij had wel degelijk een mooie koers afgeleverd. Onderstaande foto geeft perfect aan welk tempo Vince kreeg opgelegd, want hij moest werkelijk alle zeilen bijzetten om de

bk31

‘voeling’ met de koplopers te behouden. De VAC-tweeling Mathis en Casper Lievens legde er danig de pees op, in zoverre zelfs dat het Herve-duo Regis Thibert en Simon Jeukenne echt tot op het gaatje moest gaan om de aansluiting te behouden. Vlak daarachter was het puffen geblazen met naast onze eigen topper nog Zjef Ceunen, Emiel De Pauw en Tristan Gevaert, en je zag duidelijk dat het harken was voor dit viertal om de rol niet te lossen. Toen Mathis vooraan nog een tandje bij stak, ging achteraan de deur stilaan maar zeker open, met eerst de kempenaar Ceunen, en 1km verder ook onze man uit Betekom. Vince werd dus finaal 7°, terwijl hij minimaal een top-5 positie ambieerde. Achteraf besefte ook hij wel natuurlijk dat de examens in zijn eerste jaar op de universiteit met heel wat trainingstijd waren gaan lopen, en dat mee in rekening moet genomen worden.  Nu even de riem er af , en dan blik vooruit richting de zomercampagne.

Op zondag 12 maart wordt het veldloopseizoen traditioneel volledig afgerond, met de titelstrijd bij de masters, die zoals reeds eerder vermeld in handen is van onze Waalse collega’s van OSCA, ‘Olympic Saint Ghislain Athlétisme’. Inschrijven via Paul VD Bergh aub, en de harde kern van de ROBA-supporters zal present zijn, daar in de buurt van de Frans-Belgische grens.

En voor zij die echt hun agenda tijdig willen bijhouden … op ditzelfde schitterende Brusselse parcours, in de schaduw van één van ’s lands meest gekende architectonische symbolen, zal op zondag 10 december 2023, dus dit jaar nog, het … ‘Europese veldloopkampioenschap’ plaatsvinden!!     

bk33

Onze ROBA-redactie zal present zijn !

rudy