BK Indoor AC
18/02/24 - Louvain-La-Neuve - Belg kamp AC
Liselot pakt brons op de 800m !
Met een eerder bescheiden delegatie van slechts 6 atleten trok ROBA naar het Belgisch kampioenschap ‘alle catg’, en de meesten onder hen toonden ook fysiek klaar te zijn voor die titelstrijd. Qua supporters was de hal meer dan aardig volzet, maar met slechts een kleine zittribune en verder alleen maar een verhoogd bezoekersplatform waar je ‘al staande’ kan toejuichen, is die indoorhal natuurlijk ook al heel snel gevuld. Toen ondergetekende ’s avonds op NOS-sport de ruime samenvatting van het Nederlands kampioenschap indooratletiek (zaterdag + zondag) onder ogen kreeg, met ondermeer een nieuwe wereldrecord van Femke Bol op de 400m, was het contrast toch groot, met een volle Omnisporthal in Apeldoorn, en dus haast … 10.000 toeschouwers.
Neen, onze eigen ROBA’s moesten het met iets minder ambiance weten uit te zingen, maar de steun die ze kregen was niet minder oprecht. Dat je op zo’n nationaal titeldebat 100% in orde moet zijn staat buiten kijf, want anders betaal je het cash. Vraag het maar aan Ward Delmé, die al niet 100% was voor de korte cross in Diest (na ziekteperiode) , en ook voorbije week de training noodgedwongen op een laag pitje moest zetten. Vooral in de laatste ronde van zijn 800m zagen we dat het aan ‘Dash’ ontbrak, en hij gewoon uitbolde, naar een chrono van 1’59”54, dus ver verwijderd van zijn 1’56”01. Hijzelf had het achteraf over een offday, maar die doet niets af van zijn verder fraaie wintercampagne.
Op de 400m liet Gilles Vluymans een 51”13 optekenen, wat verre van slecht is natuurlijk, maar stiekem hoopte hij hier zijn indoor-PR-tijd van 51”06 netjes onder die 51”-score te schuiven. Indoor een 400m lopen heeft als voordeel dat je soms kan profiteren van ‘in de slipstream’ te kunnen lopen, maar de keerzijde van de medaille is dat ze je soms abrupt kunnen ‘ophouden’, en dat overkwam Gilles overduidelijk in één van de bochten.
Ook Hannelore Hecq kroop in de startblokken van dat 400m-nummer, en onze kersverse junior geniet met volle teugen van die nieuwe wereld waarin ze is terecht gekomen. Gewoon tijdens het opwarmen dames zien passeren als een Helena Ponette of Paulien Couckuyt, en in het spoor van die twee Cheetah’s kunnen opwarmen, … ja het blijft toch even ‘wennen’ voor onze sympathieke Hannelore. En zeggen dat ze vorige week nog als na-loopster fungeerde bij de jeugdwedstrijden in Diest …
Daar ze vanuit de binnenbaan vertrok, startte ze zeer snel, kwestie van niet ingesloten te geraken. In plaats van lekker mee te schuiven zat zij nu zelfs op kop, en aan het eind van de 2° ronde zegden haar 3 concurrenten in koor ‘hartelijk dank’. Maar ook met die niet voorziene rol als gelegenheidshaas dook Hannelore met 59”85 voor de zoveelste keer onder de 60”-grens, een chrono waar ze vorige zomer nog meestal haar tanden op stuk beet, en er slechts sporadisch onder dook. ‘Ik leer uit elke wedstrijd’, zei ze achteraf, en op het komende BK voor junioren gaat ze zich focussen op de 800 m.
Ondertussen was het ook een drukte van jawelste op het middenterrein, waar de 60m vlak en 60m horden werden afgewerkt, met daarbij ons duo Inge Bellemans en Dieter Bergs. In de reeksen
van de horden omschreef Inge haar koers nog als ‘iets te braaf’, iets te ‘proper’, met een tikkeltje te weinig lancering naar het eerste obstakel toe, en toch kwam ze er al uit op een 8”86-chrono. In de
B-finale werd dat technisch puzzelstukje wel netjes ingevuld, waardoor ze op uitstekende wijze naar een fraaie 8”71 holde, of slechts één honderdste van haar persoonlijke besttijd. Veel fraaier kan je
het nakende zomerseizoen niet instappen … Knap gedaan, beste Inge !
Ook Dieter bleek na afloop erg content, net als zijn trainer Koen. De voorbije 14 dagen voelden beiden dat er een duik onder de 6”80 zat aan te komen, en als je dat dan ook kan waarmaken geeft dat een enorme voldoening. In de reeks zat hij met een tijd van 6”81 al aardig in de buurt, zeker daar we zagen dat Dieter al lichtjes de rem optrok in de laatste meters. Als jongste snaak had hij wel een plaatsje in de A-finale te pakken, en daar zou hij natuurlijk alles op alles zetten om zo hoog mogelijk te scoren, en liefst met een nieuwe PR-tijd. Enig nadeel was dat hij vanuit baan 8 moest starten, maar eens het startschot gegeven zat hij meteen perfect in de startfase, en kon hij bijzonder knap ‘doorversnellen’ met een 6”77 als magnifieke beloning. Dieter werd als junior knap 5° te midden van de Belgische seniors-toppers, waar een 6”74-chrono goed was voor de bronzen plak.
Nog dezelfde avond had hij de focus al op de titelstrijd bij de juniors gelegd, waar hij 2 maal hoopt te winnen, zowel de 60m alsook op de 200m. Knap, vent, zeker als je weet dat zijn pad immers doorkruist wordt door examens, en waarop hij ook weet te scoren, naar we horen zeggen hebben…
Wie daar geen last meer van heeft is onze Liselot Smolders, hetgeen niet betekent dat ze vrij was van zorgen toen ze hier de hal binnen stapte, als één van de favorieten op een medaille op de 800m. Toen ze arriveerde in de jongste stad van het land, kwam ze tot de ontdekking dat ze haar clubtruitje was vergeten, en ze omschreef die situatie als ‘meteen paniek in het kwadraat’. Gelukkig was trainer Willy in de buurt, en kon de mama snel opgetrommeld worden om een reservetruitje af te leveren.
Ook de koers zelf was er eentje van wringen en positie kiezen, of ze opgedrongen krijgen. Een drukte van jawelste dus, wat niet direct het lievelingsingrediënt is van Liselot, die eerder opteert voor zuivere tempowedstrijden, en vlammen in de 4° en laatste ronde. Onze ROBA-dame stond naast Renée Eyckens in baan 6, en deze spurtte meteen naar de leiding, met Liselot in haar spoor (zie foto hieronder)
De OLSE-atlete Rani Baillievier zat direct aan de binnenzijde, zoals je duidelijk op diezelfde foto ziet, wat soms een gevaarlijke positie is wat betreft ‘vast te komen zitten’, maar ditmaal bleef ze daar netjes van gespaard. Langs de andere zijde kwam de natuurlijk zeer ervaren Elise Vanderelst buitenom (zie foto hier boven) en zette zich onmiddellijk breed naast Renée Eykens, waardoor Liselot wat naar buiten toe werd gedwongen. Die Waalse dame, met een nochtans Vlaams klinkende naam ‘Vanderelst’, was in 2021 nog Europees indoorkampioen op de 1500m, en ging hier op zoek naar een 9° Belgische titel in haar carrière. Op een kleine 130m van de meet plaatste deze internationaal ervaren atlete een extra versnelling en direct zat de OLSE-atlete in haar wiel, en dat met nog geen meter extra in de benen. Alleen onze Liselot kon meeschuiven met dit duo, maar ze nog remonteren lukte niet meer, zeker toen Vanderelst ook nog eens de deur ging dichten langs rechts (zie foto, zat bijna in baan drie). Liselot had mogelijk iets te veel energie moeten steken in het voordurend langs buiten lopen, niet omdat ze dat wilde, maar gewoon omdat de koers zich zo ‘organiseerde’. Mocht ze het parcours van Rani gekregen hebben van bij het begin, namelijk 760m tegen de binnenlijn, dan had Elise serieus uit haar pijp mogen komen. Dat perfect in positie zitten heb je als atlete absoluut niet altijd in de hand, soms zit je direct perfect (zonder dat je daar zelf verdienste aan hebt), soms ook niet (zonder dat het een fout is van jezelf). En vooral Elise hield voor onze ROBA-dame de deur juist net genoeg op slot, waardoor Liselot in die positie ‘vast’ zat.
Knap ‘brons’ dus, als mooie apotheose van een werkelijk mooie wintercampagne. Al 3 jaar zijn we aan het zeggen … ‘mocht zij eens een goede winter kunnen meemaken, dan …’ Wel alleen al om die reden moet ze gelukkig en trotsvol zijn, aan de zijde van haar trainer Willy, en haar trouwste supporter, papa Dirk. Als je ziet welk ‘schoon volk’ ze hier alweer het nakijken geeft … ja daar had ze begin oktober meteen voor getekend. Knap gedaan, Liselot, en nu aub wat … ‘nagenieten’ !
Tot slot nog even een woordje van ‘bewondering’ richting onze buren en goede vrienden van DCLA, want als je graag cijfers vermeldt in allerlei artikels, moet je die ook doorgeven op het ogenblik dat je eigen teamranking een graadje minder is. De rood-witte armada trok met 20 atleten (10 mannen, 10 vrouwen!) de taalgrens over en keerde terug met 2x goud, 5x zilver en 1x brons! Respect!
rudy
